تا فطرس نباشی ، شوق شفاعت را نمی فهمی .
به نام او که هرچه کردیم به چشم کرمش زیبا بود
سلام خدا بر خون خدا و پسر خون خدا .
سلام بر سوم شعبان ،
روز تولد دوباره آغاز .
سلام بر طلوع سومین خورشید از چهارده گانه نور .
سلام بر خامس آل عبا .
سلام بر حسین ( ع ) .
تا فطرس نباشی ، شوق شفاعت را نمی فهمی . یعنی تا هفتصد سال در جزیره ای متروک ، به جرم عصیان از فرمان خدا و کوتاهی در عبادت تنها نمانی ، هرگز فطرس را درک نخواهی کرد . امروز روز بزرگی است . جبرئیل با هزار ملک برای تبریک میلاد حسین (ع) ، بر پیغمبر (ص) نازل می شود . از جزیره فطرس می گذرد . فطرس وقتی ملائک را با چنان اشتیاق می بیند ، می پرسد :
« به کجا می روید ؟ »
و جبرئیل پاسخ می دهد :
« خداوند ، فرزندی به محمد (ص) هدیه کرده ، برای تبریک به او بر زمین نازل می شویم . »
حسی غریب سراپای فطرس را در بر می گیرد . به التماس می افتد :
« مرا هم با خود ببرید شاید با دعای آن کودک خدا از من درگذرد! »
جبرئیل او را همسفر فرشتگان می نماید . لحظاتی بعد منزل فاطمه (س) است و یک معجزه جاویدان . پیغمبر درددل فطرس را می شنود . به چشم های شیوای تو خیره می شود و می فرماید :
« خود را به بدن این طفل متبرک کن ! »
فطرس ، همان دم که تو را لمس می کند ، بالی به عظمت جبرئیل می یابد . پرواز می کند در حالی که صدایش فضای مدینه را پر کرده است :
« یا رسول الله (ص) همانا که به زودی امت تو ، فرزندت را شهید می کنند و هرکس او را زیارت کند ، زیارت و سلام و صلواتش را من به حسین (ع) می رسانم . »
فطرس عروج می کند در حالی که تا همیشه در آسمان رهای ملکوت ، زمزمه اش جاری است :
« کیست مثل من که آزاد کرده حسین (ع) باشد !... »
برگرفته از مجله زن روز
سه نور آمد به عالم پر ز احساس
معطر هر سه از عطر گل یاس
سه نور تابناک آسمانی
حسین بن علی ،
سجاد ،
عباس
میلاد با سعادت سرور و سالار شهیدان ، خون خدا حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و اسوه ادب ، امیر لشگر عشق علمدار رشید کربلا سقای تشنه لب حضرت اباالفضل العباس (ع ) و زینت عبادت کنندگان ، آبروی سجده کنندگان ، حضرت امام زین العابدین (ع) مبارک و فرخنده باد .