صمیمانه ...

بانو به اتاق برمی گردد . توجه ما به ....

توجه ما به لباس ساده و وصله دار او جلب می شود . بانو متوجه نگاه شگفت زده ما می شود ، آنگاه بدون آنکه چیزی بگوییم با تبسم می فرماید :

سلمان هم از سادگی لباس من حیران شده بود . پنج سال است فرش خانه ما پوست گوسفندی است که روزها روی آن شترمان علف می خورد و شب ها بر آن می خوابیم و بالش ما چرمی است که از لیف خرما پر شده است .

نگاه ما به آسیاب دستی کنار اتاق می افتد . بانو به مولا نگاه می کند . مولا می فرماید :

دستان فاطمه (س) در اثر کار کردن با این آسیاب سنگی تاول زده و زخم شده ؛ زیرا گاهی گندم آرد می کند و زمانی آرد را خمیر می سازد .

حیرت زده می گوییم : بانو شما دختر پیغمبر (ص) هستید ؛ چرا خود را اینقدر به زحمت می اندازید ؟

بانو می فرماید :

رسول خدا به من سفارش کرده که کارهای خانه را با فضه تقسیم کنم . یک روز او کار کند و روز دیگر نوبت من باشید امروز هم روز کاری من است .

می گوییم : اما اسلام کارِ خانه را بر زن واجب نکرده است ، زن این مسئولیت را از روی بزرگواری و محبت انجام می دهد .

مولا می فرماید :

اتفاقا کارهای خانه بین من و فاطمه (س) تقسیم شده است .

بانو ادامه می دهد :

جز خدا کسی نمی داند که چه اندازه از این تقسیم کار خوشحالم ؛ زیرا پیامبر مرا از انجام کارهایی که مربوط به مردان است بازداشته است .

می پرسیم : این مشارکت تا چه مرزی از زندگی شما ادامه دارد ؟

بانو می فرماید :

تا حدی که با خداوند عهد کرده ام روح و جانم را سپر بلای همسرم قرار دهم ؛ چه در خیر و نیکی و چه در سختی و بلا .

می پرسم : بی تردید همین حس ، شما را تا این اندازه به خدا نزدیک کرده است .

بانو می فرماید :

تمام آن لحظاتی که زن در خانه خود می ماند و به امور زندگی و تربیت فرزند می پردازد نزدیکترین لحظات او به خداوند است .

می پرسیم : شما نیکوترین چیز را برای زن چه می دانید ؟

بانو می فرماید :

آنچه برای زن نیکوست ، این است که بدون ضرورت مرد نامحرم را نبیند و نامحرمان نیز او را نبینند .

می پرسیم : شما در سنگر خانه چقدر به آموزش و دانش بها می دهید ؟

بانو می فرماید :

آنقدر که خانه خود را کلاس آموزش و مدرسه تعلیم زنان قرار داده ام .

می پرسیم : آیا با وجود این همه مسئولیت چنین کاری برای شما سخت نیست ؟

بانو می فرماید :

آیا اگر کسی را اجیر کنند که بار سنگینی را به بام برده و در مقابل صدهزار دینار طلا مزد بگیرد این کار برای او دشوار خواهد بود ؟

با تعجب به بانو نگاه می کنیم و می گوییم :

معلوم است که نه !

بانو می فرماید :

من در مقابل هر مسئله ای که پاسخ می دهم بیش از فاصله بین زمین و عرش ، گوهر و لولو پاداش می گیرم . پس سزاوار است که بر من سنگین نیاید .

می گوییم : توجه شما به ابعاد مختلف زندگی نشان از مدیریت عالی شماست . در زمینه آموزش مسائل بهداشتی ، چه نظری دارید ؟

بانو می فرماید :

بهداشت جزء دستورات دینی ماست .حتی در آداب غذا خوردن هم به آن توجه شده است ؛ مثلا ، من به کودکانم آموزش داده ام که اگر کسی پس از خوردن غذا با دست چرب بخوابد ، هیچ کس جز خودش را سرزنش نکند .

می پرسیم : چقدر به آرایش اهمیت می دهید ؟

استفاده از عطر خوش و سرمه ، که جزء آرایش روز است ، در برنامه همیشگی ام جای دارد . اما این آرایش را فقط برای همسرم و در خانه خودم می پسندم و حتی به آن ارزش می دهم .

می گوییم : برای بیرون از منزل چه نظری دارید ؟

بانو می فرماید :

بسیار ناپسند است ؛ حتی من زشت می دانم که زنان پس از مرگ هم بر روی تابوت سر باز گذاشته شوند .

مولا می فرماید :

فاطمه (س) حتی خود را از نابینا هم می پوشاند ؛ چون معتقد است که اگر او زن را نمی بیند ، زن او را می بیند .

رو به بانو می پرسیم : راستی ارتباط شما با همسایگان چگونه است ؟

بانو به مولا نگاه می کند . آن گاه با تبسم جواب می دهد :

همین قدر بگویم که در منطق ما اول همسایه ، بعد خانه !

می پرسیم : در مقابل این همه عبودیت از خدا چه می خواهید ؟

بانو رو به مولا سکوت می کند . پس از لحظاتی می فرماید :

لذتی که از خدمت حضرت حق می برم ، مرا از هر خواسته ای باز داشته است ؛ حاجتی جز این ندارم که پیوسته ناظر جمال زیبای خداوند باشم .

طنین ایمان و عشقی که در صدای بانو جریان دارد ، نگاه مولا را در چشمان او متوقف می کند .

در مقابل عظمت حضور آنان چنان احساس کوچکی می کنیم که دلمان می خواهد ، هرچه زودتر از این فضا به خلوت متفکرانه ای پناه ببریم و با تمام وجود به حقایقی که در کلام این زوج آسمانی است ، بیاندیشیم ... شما هم به چنین خلوتی پناه ببرید که این ، راز سعادت خواهد بود .

( برگرفته از مجله زن روز )