صمیمانه
به نام روح آزادی کزو تنها پریشان آفرینش روح می گیرد
خدایا!در اعماق قلبم
شاه نشینی نهان برای تو دارم.
شمعهای سرورم به امید آمدن تو فروزانند
آن زمان که بیایی این شعله ها تابناکتر می شوند.
خواه بیایی یا نه.......
با اشکهایم تمامی این دنیای مادی را فرو خواهم شست.
خدایا! برای خرسندیت
با اشکهایم که به عطر عشق آغشته اند
پاهای سکوت تو رت خواهم شست
و محراب روحم را تا آمدنت خالی نگاه خواهم داشت.
لب نخواهم گشود و از تو چیزی نخواهم خواست.
تو آلام و رنج انتظار این قلب شوریده را می شناسی.
تو دعای مرا می شنوی
و می دانی که به هیچ کس دیگر چون تو عشق نمی ورزم.
خواه بیایی یا نه .........
به انتظارت خواهم نشست.......
حتی تا ابد!