به نام حضرت دوست
باران طراوت باريدن گرفته است
و
زمزمه‌اي و نجوايي دلنواز در هستي پيچيده است كه :
پاسبان خرد و انديشه مي‌آيد.
آواز خوان آزادي و آزادگي مي‌آيد.
يگانه اي كه كرامت، عادت اوست ، مي‌آيد.
بيهمتايي كه فضل و بخشش و رحمت، خُلق و خويَ اوست، مي‌آيد.
مولود مبارك مدينه مي‌آيد.
فرزند شجاعت و شهامت مي‌آيد.
و برادر رشادت و شهادت و ايثار مي‌آيد.
آري
حسن مي‌آيد
در پناه حضرت دوست
