سلام.
اي بابا تازه 3 هفته نيست كه ما اين وبلاگ رو پيدا كرده بوديم و دوتا پست قبليش كه همش سر شار از اميد بود خونده بودم...والا اين رفتنتون با اين دعا كردنتون شبيه سفر زيارتي و دور شدن از شهري نيست...فقط خدا كنه كه ربطي به بيماري جسمي و اينا نداشته باشه و حكايت اون خانم معلمه تو روز معلم نباشه..... در هر حال نمي دونم ولي شايد مثه پست قبليتون تو جزيزه گم شدنتون و آتيش گرفتن كلبتون و گفتن پايان يه حكمتي باشه واسه بازگشت دوباره.
باشه چشم دعا هم مي كنيم...خدايا يه كاري كن اين زيتونه بر گرده.
و اما فرزند تو حلال نمي شوي مگر اينكه برگردي.
ببخشيد من اگه شوخي مي كنم واسه اينه كه نمي خوام واسه كسي كه غمناك نوشته با غمناك نظر دادن غمگين ترش كنم.پس حلال كنيد.
شاد و موفق باشيد و اميدوار.
