|
|
| بعد از آن شد پيش شير پنجه‌زن | |
| زان سبب كاندر شدن او ماند دير | |
| خاك را مي‌كند و مي‌غريد شير | |
| گفت من گفتم كه عهد آن خسان | |
| خام باشد خام و سست و نارسان | |
| دمدمهء ايشان مرا از خر فكند | |
| چند بفريبد مرا اين دهر چند | |
|
|
| چون نه پس بيند نه پيش از احمقيش | |
|
|
|
|
| لفظها و نامها چون دامهاست | |
| لفظ شيرين ريگ آب عمر ماست | |
| آن يكي ريگي كه جوشد آب ازو | |
| سخت كم‌يابست رو آن را بجو | |
|
|
| فارغ آيد او ز تحصيل و سبب | |
|
|
|
|
| چون معلم بود عقلش ز ابتدا | |
| بعد ازين شد عقل شاگردي ورا | |
|
|
|
|
| تو مرا بگرار زين پس پيش ران | |
| حد من اين بود اي سلطان جان | |
| هر كه ماند از كاهلي بي‌شكر و صبر | |
| او همين داند كه گيرد پاي جبر | |
| هر كه جبر آورد خود رنجور كرد | |
| تا همان رنجوريش در گور كرد | |
| گفت پيغمبر كه رنجوري بلاغ | |
| رنج آرد تا بميرد چون چراغ | |
| جبر چه بود بستن اشكسته را | |
|
|
| چون درين ره پاي خود نشكسته‌اي | |
| بر كي مي‌خندي چه پا را بسته‌اي | |
| وانك پايش در ره كوشش شكست | |
| در رسيد او را براق و بر نشست | |
|
|
| قابل فرمان بد او مقبول شد | |
| تاكنون فرمان پريرفتي ز شاه | |
|
|