( بنام تو اي آرام جان )
ايـن دل شيـداي ما گرم تمناي تو
کي شـود آخـر پـديـد طلعت زيباي تو
گرچه نهاني ز چشم دل نَبُوَد نااميد
مي رسد آخر به هم چشم من و پاي تو
سلام و عرض ادب و ارادت
از اينكه با حضورتون كلبه محقر ملكوتي رو نور بارون كرديد ، صميمانه تشكر ميكنم و از خداوند مهربان برايتان بهترين هاي زندگي رو ارزو دارم
**********************
زندگي مانند بازي فوتبال غير قابل پيش بيني است. دليل زيبايي و جذابيت هر دو هم در همين است.
فاصله بين غم و شادي، بين زشتي و زيبايي، خوبي و بدي؛ شب و روز، مرگ و زندگي و فاصله بين آسمان و زمين آنقدر کم است که اصلا نميشود فاصله معيني را براي آنها متصور شد.
بسياري از مردم فکر ميکنند که فاصله بين آسمان و زمين خيلي زياد است، در صورتي که اين زمين در آسمان شناور است و وقتي جسمي در چيزي شناور باشد ديگر نميتوان فاصله اي بين آنها در نظر گرفت.
ما انسانها در لحظه خوشحاليم در حالي که شايد در يک لحظه از فرط غم سيل اشکمان جاري شود. در لحظه اي که فکر ميکنيم به هدف نزديک شديم ناگهان خود را دورتر از هميشه ميبينيم.
پس بايد به دنبال حقيقت بود و رها در آن سعي کردن در نگهداري شاديها بيشتر فرد را به غم سنگين مبتلا ميکند.
حقيقت زندگي را بايد ديد و پذيرفت در اين صورت از تمام امکانات هستي براي درک بهتر و براي ساختن يک زندگي صحيح استفاده خواهيم کرد، با وجود تمام شاديها و غمهايش
