( بنام تو اي ارام جان )

سلام و عرض ادب

داستان ليلي و مجنون هميشه براي من جذابيت خاصي داره و هميشه برام ياد اور حالاتيه كه در وصف نميگنجه

سخن از عشق گفتن يعني سخن از زيبايي ها و بهترين قالب براي سخن عشق ، داستان هاي ليلي و مجنون است

اجازه ميخوام منم يه داستاني رو كه يه عزيزي برام نوشته اينجا تكرارش كنم :

يكي بود يكي نبود .

تو زمونهاي خيلي قديم وقتي هنوز آدم و حوايي نبود ،

رو زمين پر بود از فضيلتها و تباهي ها .

يه روزي كه اونها از فرط بيكاري خسته و كسل شده بودن ذكاوت باز هم جرقه اي زد و گفت . بياييد با هم بازي كنيم .

مثلا ..... قايم موشك خوبه ؟

همه انگار جرقه ذكاوت دامنشونو گرفته باشه از جا پريدند و با خوشحالي گفتند : از بيكاري كه بهتره .

ديوونگي فورا فرياد كشيد :

من چشم مي زارم و از اونجايي كه هيچكس دلش نمخواست دنبال ديوونگي بگرده همه قبول كردند .

ديوونگي رفت جلوي يه درخت ، چشماشو بست و شروع كرد به شمردن :

يك ...... دو ........ سه .......

تو اين مدت هم هر كي داشت دنبال يه جايي مي گشت كه توش قايم بشه !

لطافت ، پشت نسيم قايم شد .

خيانت پريد وسط زباله ها و اونجا پنهون شد ،

اصلالت ميون ابرها مخفي شد

و هوس به مركز زمين رفت !

دروغ گفت زير اين سنگه قايم مي شم اما رفت ته دريا !

طمع هم تو كيسه اي كه خودش دوخته بود مخفي شد