( بنام تو اي ارام جان )
سلام و عرض ادب
داستان ليلي و مجنون هميشه براي من جذابيت خاصي داره و هميشه برام ياد اور حالاتيه كه در وصف نميگنجه
سخن از عشق گفتن يعني سخن از زيبايي ها و بهترين قالب براي سخن عشق ، داستان هاي ليلي و مجنون است
اجازه ميخوام منم يه داستاني رو كه يه عزيزي برام نوشته اينجا تكرارش كنم :
يكي بود يكي نبود .
تو زمونهاي خيلي قديم وقتي هنوز آدم و حوايي نبود ،
رو زمين پر بود از فضيلتها و تباهي ها .
يه روزي كه اونها از فرط بيكاري خسته و كسل شده بودن ذكاوت باز هم جرقه اي زد و گفت . بياييد با هم بازي كنيم .
مثلا ..... قايم موشك خوبه ؟
همه انگار جرقه ذكاوت دامنشونو گرفته باشه از جا پريدند و با خوشحالي گفتند : از بيكاري كه بهتره .
ديوونگي فورا فرياد كشيد :
من چشم مي زارم و از اونجايي كه هيچكس دلش نمخواست دنبال ديوونگي بگرده همه قبول كردند .
ديوونگي رفت جلوي يه درخت ، چشماشو بست و شروع كرد به شمردن :
يك ...... دو ........ سه .......
تو اين مدت هم هر كي داشت دنبال يه جايي مي گشت كه توش قايم بشه !
لطافت ، پشت نسيم قايم شد .
خيانت پريد وسط زباله ها و اونجا پنهون شد ،
اصلالت ميون ابرها مخفي شد
و هوس به مركز زمين رفت !
دروغ گفت زير اين سنگه قايم مي شم اما رفت ته دريا !
طمع هم تو كيسه اي كه خودش دوخته بود مخفي شد