سلام دوست خوبم . اين مطلب رو قبلا با كمي تفاوت خونده بودم . من هم يه چيزي شبيه به همين نوشتم . راستش هيچوقت به طولاني بودن يا كوتاه بودن اين خط فكر نكردم - فقط به اين فكر كردم كه اين فاصله رو طوري طي كنم كه در انتها كوله باري از تاسف و حسرت و دريغ و درد نداشته باشم و سبكبال به انتها برسم . به گئونه اي كه هركس به اين فاصله نگريست با تلخي و كدورت از رهگذر اين راه ياد نكنه.

منتظر حضور هميشه مهربانت هستم - التماس دعا