يامن له الرفيق ولا رفيق له
آي ! چاووش شهر عشق! چه خوش لحظاتي بود آندم كه دست بر دامان تو يازيديم و سبكبارانه ما را همچون نوري در ظلمات شهر كوران رهنما بودي.و چه خوش است پا در ركاب همچو تويي خطر كردن ، كه ما را آموختي وجود چون هدفيست در كشاكش روزگار و هر كه را روح سيقلي تر ، جان منجلي تر!آي! چاووش شهر عشق! آي تورا هستم!
ممنون از اينكه سر زديد...شرمنده از اينكه اينقدر دير سر زدم به وبلاگ حضرتعالي ولي دستتون هم درد نكنه انتخاب جالبي بود...مويد و منصور باشيد.با علي مظلوم
