صمیمانه ...

 

به نام او که هرچه کردیم به چشم کَرَمش زیبا بود

وقتی با کسی که دوستش داری و دل در گرو مهرش نهاده ای پیمان می بندی گویی تمام وجودت با آن پیمان قفل می خورد . انگار که آن پیمان حد زنده بودن توست . این پیمان که با محبوب بسته ای قاب بلوری می شود به دور زندگیت که اگر بشکنی اش گویی زندگی خود را به بازی گرفته ای . تا پای جان با تمام توان بر سر پیمانت هستی و هرگز آن را از خاطر نمی بری و چه پیمانی زیباتر ، محکمتر و  واقعی تر از پیمان انسان با محبوبش .

و رمضان زیباترین پیمان با محبوب است . آن روز که همه اول تا آخر جمع شدند و در جواب « الست بربکم » آری گفتند و عهد بستند که او را به خدایی باور کنند ، بنده او باشند ، اطاعتش کنند و غیر او را هرگز نپرستند و اطاعت نکنند . همه با هم پیمان بستند که فقط بنده خدا باشند . چه زیبا چه باشکوه چه پیمان گرانقدری چه پیمان سودمندی .

مهربانا ! بارالها !
مرا از آنانی قرار ده که عهد تو را نشکستند .

عزیزا !
مرا از آنانی بشمار که با پیمان تو آمدند و با وفای به عهد رفتند و به رستگاری رسیدند . از آنانکه در این آشفته بازار دنیا پیمان تو را به متاعی ناچیز و کم ارزش نفروخته اندکه سودها کرده اند .

در این خانه غرور و فریب در این دنیای رنگ رنگ پر زرق و برق که چشم و دل آدمی را به خود می خواند ، چه بسیارند آنان که غافلانه پیمان ارجمندشان را شکستند و بنده شیاطین شدند . بنده هر چه غیر خدا . گوهر عهد و ایمانشان را به بهایی ناچیز در قبال اندکی لذت زودگذر و ذره ای خوشی پوچ و دروغین فروختند و آنان در آخرت بهره ای ندارند .

مهربانا !
تو یاریمان کن تا بر سر پیمان بمانیم و از آنانی نباشیم که عهدشان را از یاد برده اند .

عزیزا !
تو خود گفتی که اگر ما به عهد خود وفا کنیم و تو را بندگی کنیم تو نیز به عهد خود در قیامت وفا می کنی و پناهمان می شوی .

رحیما !
گفتی که هرکس به عهد خود وفا کند پاداشی گرانقدر نزد تو دارد .

ای عطوفت یگانه !
در این وفای به عهد نیز از خودت یاری می خواهم . تو مخواه که عهد تو را بشکنم و پیمانت را به باد فراموشی بسپارم .

خدایا !
همواره با تو می گویم و با تو نجوا می کنم . تنها تو .....

......