چه کسي مي گويد که اين رقيه بچه است؟ فهم همه بزرگان را با خود حمل مي کند.
چه کسي مي گويد که اين دختر سه ساله است؟ عاطفه همه زنان عالم را در دل مي پرورد!
نگاه کن! اگر که ساکت شده است لبهايش را بر لبهاي پدر گذاشته است و چهار ستون بدنش مي لرزد.
اگر صدايش شنيده نمي شود، تنها، گوش شنواي پدر را شايسته شنيدن يافته است.
نگاه کن زينب! آرام گرفت! انگار رقيه آرام گرفت.
دلت ناگهان فرو مي ريزد و صداي حسين در گوش جانت مي پيچد که رقيه را صدا مي زند
و مي گويد: بيا! بيا دخترم! که سخت چشم انتظار تو بودم.
نيك ياور زيتون سلام
ميگن حرفي که از دل برايد بر دل نشيند... مطلب ابتداي پستتون رو خيلي جالب و تشبيهاتي كه بكار برديد بسيار جالب و بجا بودند انگار كه در انجا هستيم و شاهد ماجرا هستيم خدا خيرتون بده...
خدايا به حق دست هاي قلم شده ي عباس(ع) همه ظالمان جهان را خوار و ذليل کن
خدايا ظهور حجتت را معجل کن تا انتقام خون جدش ابا عبدالله الحسين و ياران با وفايش را بگيرد
آمين